Sunset Crater en Wupatki National Monument

Er is er een jarig hoera, hoera! Namens Henk: hartelijk bedankt allemaal voor jullie felicitaties voor zijn verjaardag. Erg leuk dat jullie aan hem gedacht hebben. Dat 66 op zijn t-shirt slaat trouwens niet op zijn leeftijd.
Gisteren hadden we geen internet, dus vandaag twee dagen op de blog gezet.

Hierna hebben we twee dagen geen internet (dus woensdag 7 mei pas weer). Op de camping van de Grand Canyon hebben we zelfs geen water- en elektriciteitsaansluiting!
Vanochtend zijn we richting noorden gereden. We zien overal de besneeuwde toppen van de San Francisco Mountains opduiken.
We rijden een looptrail waarbij we eerst Sunset Crater NM (National Monument) bezoeken. We lopen hier de Lava Flow Trail, die door het assige landschap vol grillige lavastolsels loopt. Terwijl we in White Sands door het spierwitte zand liepen, lopen we hier in het pikzwarte vulkanische zand. We zien ook veel dode gedraaide bomen, alsof ze zich in allerlei bochten hebben moeten wringen om te overleven en uiteindelijk toch het loodje gelegd hebben. Wel heel decoratief. Een mooie wandeling.
We rijden naar Wupatki NM door een gedeelte dat Painted Desert heet. Het is duidelijk waarom, we zien allerlei kleuren: het geelwitte gesteente, de rode kliffen, het groen van de begroeiing en de grijs tot zwarte kleur van het lavagesteente. Een prachtig gezicht. Ook zien we in de verte de Grand Canyon liggen.
Bij het Visitor Center krijgen we de nodige informatie dan wandelen we rondom de Wupatki Ruin, een vier verdiepingen en 100 kamers tellende pueblo van de Sinagua Indianen.
Vervolgens rijden we naar Williams, ook aan de Route 66 gelegen. We wandelen rond in deze aardige plaats en zien nog een oude benzinepomp uit de glorietijd van Route 66.
Niet ver er vandaan is onze camping. In tegenstelling tot de vorige camping die midden in de bossen lag, is deze op een soort kaal gravelveld gelegen. De voorzieningen zijn er prima.